Ey Gönül!



1922’de Meşhed’te dünyaya gelen İmad Horasani, Fars Edebiyatı’nda önemli bir yere sahiptir. Duygu ve düşüncelerini eski şiir tarzında dile getiren şairin şiirlerindeki en önemli özellik kültürel ve toplumsal olayları dile getirmesi ve bu söyleyiş tarzının da tasvir edici, duygusal ve bir şarkı gibi ahenkli olmasıdır. 2004 yılında Tahran’da ölen şairin bazı eserleri şunlardır: Cennette Bir Gece, Hayyam’ın Mezarında Bir Gece, İmad’tan Birkaç Gazel ve İmad Divanı’ndan Birkaç Sayfa.
 

Ey Gönül!*


Artık yeter güzellerin zülüflerinde yer etmen ey gönül!
Bizi halk arasında rezil-rüsva ettin ey gönül!
Bizi yarını düşünmekten gaflete düşürdün ey gönül!
Ne zamandan beridir sen, bizi arayan oldun ey gönül!
 
Günümü karartın ve halimi de viran eyledin ki sen yaptın.
Ey gönül yan her işlediğin günahta ki sen işledin.
 
Ey belalı gönül, ey belalı gönül, ey gönül belasın.
Ey şayeste olan gönül her zaman müptelasın.
Bizdendin, canımıza neden düşman kesildin?
Ey deli gönül nihayetten nesin, kimsin?
 
Mecnun olursun, beni deli-divane ettin ki sen yaptın.
Beni, kendime yabancı kıldın ki sen yaptın.
 
Ey gönül ne zamana kadar kendini ve bizi yakacaksın?
Biz boş ver, Allah aşkına biraz kendine merhametin olsun.
Daha ne kadar aşkı ve devasız derdi isteyeceksin?
Can için ne zaman bu belaya müşteri olacaksın?
 
Ey gönül! Gönlü sen misali olan bir kimsenin,
Sonsuza dek tek sıkıntısı dahi çözülmez o kimsenin.
 
Ya güzellerin tuzağına az müptela ol.
Ya az feryat et ya da bela meydanın eri ol.
Ey gönül! Ya vefasızlarla az aşina ol.
Ya da aşina olmak istiyorsan ol, ama bivefa ol.
 
Ey gönül! Artık vefanın alıcısı yoktur.
Bu maldan az bahset, zira artık pazarı yoktur.
 
Ey yüz suyu döken, ey benim deli-divanı gönlüm!
Ey çare, sabır ve dine yabancı olanım!
Ey kadehimdeki şarap yerine kan olan sevgilim!
Ey her efsanenin diline dilbeste olan sevgilim!
 
Daha kaç gece uyanık kalayım,
Gecenin kuşu ve sevgilinin gamıyla hem dem olayım?
 
Özgürdüm, sen, beni duçar eyledin.
Sen, beni güzellere meftun ettin.
Ehildim, beni rint ve şarapçı eyledin.
Sen, beni şarapçılarla böyle dost ettin.
 
Ey gönül! Ne zamana kadar beyhude kederi taşıyacaksın,
Bizi, bu meyhaneden o meyhaneye sürükleyeceksin?
 
Ne zamana kadar dilberlerin zülüflerine bağlı kalacaksın ey gönül?
Ne zamana kadar vefa ümidiyle hoşnut kalacaksın ey gönül?
Ne zamana kadar ey gönül, doğrusu ne zamana kadar ey gönül?
Artık geçmişten öğüt almanın zamanıdır ey gönül? 
 
Artık yeter güzellerin zülüflerinde yer etmen ey gönül!
Bizi, halk arasında rezil-rüsva ettin ey gönül!

                                                          İmad Horasani
 
 
ای دل
 
 
بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل
ما را میان خلق رسوا کردی ای دل
 غافل مرا از فکر فردا کردی ای دل
 تا از کجا ما را تو  پیدا کردی ای دل
 
 
روزم سیه، حالم تبه، کردی تو کردی
 ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی
 
 
ای دل بلا، ای دل بلا، ای دل بلایی
 ای دل سزاوری که دائم مبتلایی
از مایی آخر خصم جان ما چرایی؟
دیوانه جان آخر چئی، کار کجایی؟
 
 
مجنون شوی، دیوانه ام کردی تو کردی
از خویشتن بیگانه ام کردی تو کردی
 
 
تا چند می سوزی دلا خود را و ما را
ما هیچ، رحمی کن به خود آخر خدا را
تا چند خواهی عشق، درد بی دوا را
تا کی به  جان باید خریدن این بلا را
 
 
هر کس که باشد همچو تو ای دل دل او
آسان نگردد تا ابد یک مشکل او
 
 
یا کمتر اندر دام خوبان مبتلا شو
یا ناله کم کن مرد میدان بلا شو
با بی وفایان یا دلا کم آشنا شو
آشنا خواهی شوی، شو بی وفا شو
 
 
دیگر وفا ای دل خریداری ندارد
 کم گوی از این کالا که بازاری ندارد
 
 
ای آبروریز، ای دل دیوانه من
 ای از قرار و صبر و دین بیگانه من
ای از تو پر خون جای می پیمانه من
ای از تو  ورد هر زبان افسانه من
 
 
تا چند هر شب تا سحر بیدارم باشم
 با مرغ شب دمساز و با غم یار باشم
 
 
آزاد بودم من گرفتارم تو کردی
 مفتون مهرویان  عیارم تو  کردی
من اهل بودم، رند و میخوارم تو کردی
با می فروشان  اینچنین یارم تو کردی
 
 
آخر دلا تا کی غم بیهوده خوردن
 ما را به این میخانخه، آن میخانه بردن
 
 
تا کی به زلف دلبران پابند ای دل
 تا کی به امید وفا خرسند ای دل
تا چند ای دل، راستی تا چند ای دل
وقت است کز بگشته گیری پند ای دل
 
 
بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل
 ما را میان خلق رسوا کردی ای دل
 
   
عماد خراسانی
 
 
 *Bu şiir çevirisi http://okur-yazar.net/ey-gonul-imad-horasani-8005 'de yayınlanmıştır.
                                                     

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İran'da 'Laikler' ve 'Mollalar' Vuruldu!

Resim
İran'da 'Laikler' ve 'Mollalar' Vuruldu!*       Birinci saldırı demokrasi sembolü İran Milli Şura Meclisi binasına yapılmıştır. Bununla İran’ın elde ettiği 'demokrasi' ve demokrasi başlığı altında insan hakları yönündeki çaba ve gayretlerine bir darbe yapılmak istendi. Bu durum doğrudan kendisini 'laik-sekuler' olarak tarif eden İranlılar için hiç şüphesiz bir 'Azrail' görevi görmüştür. Diğer bir saldırı ise muktedir molla sistemi ve aynı zamanda yeni İran’ın kurucusu İmam Humeyni ’nin kabrine yapıldı. Burası da molla ve muhafazakarlar için ayrı bir öneme sahiptir. Güvenlik güçlerinden birinin meclis binasının penceresinden küçük bir çocuğu kurtarırken çekilen fotoğrafı.         İran , dün sabah saatlerinde acı bir olayla güne başladı. Maalesef meydana gelen saldırılarda aralarında sivil halkın da bulunduğu 16 kişi hayatını kaybetmiş ve 42 kişi de yaralanmıştır. İki farklı yerde saldırı düzenleyen altı teröristten ikisi yara...
Devamı

Bekleyiş Penceresinde Bir Göz

Resim
Bekleyiş Penceresinde Bir Göz Ey gönül! Onun sokağında kime sorayım ki yar nerededir? Şukufe açmış bir bahçede kim sorar ki bahar nerededir?   Kabe’nin örtüsü ve resmi bizim şevkimizin gayesi değildir. Daha yüksek bir kıble edinmişiz ki o kıblemiz nerededir?   Ey sevgili! Sessiz aşkın sesi daha güzeldir. Yoldaş olan perdedar yar nerededir?   Ey rabbim! Çıkamaz oldum çukurdan ve artık akşamdır. O yol gösterici nereye gitti ve o mihriban nerededir?   Hiç kimse sormuyor ve gördüğümüz sitem kafidir. Derdimizi anlatan o yol gösterici şimdi nerededir? Bu akşamki çengler gönlümüzdeki şarkıdan uzaktır. Gece vakti bizi uyandıran o güzel şarkı nerededir?   Mutluluğun zevki için şarap ve saki birer bahanedir. Ne yazık! O geçmiş gençlik şimdi nerededir? Bir gece yüzündeki ışık parıldar, ama Bekleyiş penceresindeki o göz nerededir? Binlerce yiğidin kanını yere döktü. Ey Saye! Nehirin kenarındaki hayhuy nerededir?  ...
Devamı

Bir Medeniyeti Anlamak

Resim
İran Özgürlük Anıtı Bir Medeniyeti Anlamak*      Medeniyetin yaşandığı topraklardayım. Belki şu an bile birçok dünya ülkesinin karanlıkta olduğu bir zaman dilimindeyiz. Elbette bu karanlık dünyada, bir mum gibi dibine ışık veremeyen aydınlık toprakların ışıkları kendi deruniyetlerinde gizlidir. İşte böyle bir hengamede medeniyetin varlığından söz etmenin yeri olacağını sanmıyorum. Ama sözlerim küçük bir nükteyi dahi ifade edebilecekse insanlık adına bunu kendim için bir güven hissi olarak telakki ederim. Neden böyle bir zamanda medeniyetten bahsetmenin yeri değildir düşüncesindeyim? Çünkü aydınlık denilen çağda dahi çağ dışı davranışların yapılması hiç şüphesiz ne medeniyetle ne çağdaşlıkla ve ne de bunun tersi karanlık dediğimiz olgu ve düşüncelerle açıklanabilir. Düşünce ve hislerimizin üzerine divlerin çöreklenmiş olması, insanlığı her geçen gün yiyip bitirmektedir. Böyle bir durumda çözüm odaklı olmak gelecek nesil için bizim yapmamız gereken elzemiyet...
Devamı